Biz Kürtlerle Küs müyüz?

Biz Kürtlerle küs müyüz ki, ‘Barış süreci’ ile barışalım. Araya aracılar koyalım!

Evime gelen ustalar Kürt. Hiç çekinmem ardına kadar açarım kapımı. Otobüs şoförü, pazarcı, berber. Hepsiyle güzel güzel konuşurum. Ben hiç birine, hiç biri de bana küs değil. Sormam ki zaten etnik aidiyetini.

Eşimin okulunda öğrencilerin yarıdan fazlası Kürt. Her gün onlara matematik öğretir. Kin ve nefret değil.

Canımı emanet ettiğim doktorum, etrafımdaki esnaf, iş adamları, işçiler, memurlar, çocuklarımızı okutan öğretmenler Kürt. Milletvekilleri Kürt. Cumhurbaşkanı adayı Kürt.

En sevdiğimiz şarkıcılar Kürt. Ya da kimi Kürt, kimi Türk! Ne fark eder? Et ile tırnak gibiyiz. Kim kime küs kardeşim?

Peki, bu topraklar üzerinde asırlardır birlikte yaşayan insanlar, birbirleriyle küs değilse, kimi kiminle barıştırıyorsun?

İnsanları öldüren katillerle mi barışacağız?

Hangi dinde, hangi kültürde, hangi hukuk sisteminde Allah’ın verdiği canı alan katiller affedilir?

İstenen barış ise, çözümün yolu bir. Bırak insanlara doğrulttuğun o silahı kardeşim. Bırak! Öldürme karşındakini!

İstediğin barış değil de, ayrılıksa! Çıkar ağzındaki baklayı!

Yoksa niyetin boşanmakta, yangından mal mı kaçırıyorsun?

Eğitim sistemi tepeden tırnağa bozuk. Gelir dağılımı berbat. Para biat edenin elinde. Yolsuzluklar ve yoksulluklar hayatın normal bir parçası olmuş. Dini, ahlaki ve etik tüm kavramlar alt üst edilmiş. Anayasa ve hukuk sistemi rafa kalkmış. Çözülmesi gereken binlerce sorun var… Bunlar tartışılmıyor!

Ülkemizin topraklarında, havasında, denizlerinde enerji savaşları yapılıyor. Vermişiz ülkemizin enerji kaynaklarını yabancılara. Bunlar tartışılmıyor!

Denizlerimiz, göllerimiz, nehirlerimiz, soluduğumuz hava kirleniyor. Su kaynaklarımız yağmalanıp kurutuluyor. Ağaçlar, zeytin ağaçları sökülüyor. Çevre katlediliyor. Bunlar tartışılmıyor!

Güney sınırlarımızda; PKK, terör, iç savaş, milyonlarca mülteci, IŞİD tehdidi. Ülkemizin şehirlerinde; ayaklanmalar var. İşin esasına yani ülke güvenliğine yönelmiş risk ve tehditler tartışılmıyor!

Hükümet, devletin başı, meclis, medya ve bir kısım aydınlar; asıl işlerini bırakmışlar her yerde sadece ‘Barış Sürecini’ konuşuyorlar. Sanki bu ülkede yaşayan insanların tüm dertleri çözülmüş, varsa yoksa barış süreci!

‘Barış süreci’ deyip ne konuşuyorlar?

Apo’nun geleceğini! Sekretaryasını, villasını! Dağdakine sözünün geçip geçmediğini?

İçeri tıktığın aydınlardan, yazarlardan, askerlerden bir kurşun kalemi bile esirgediniz ya!

Şimdi bu katil, göndereceğin sekretaryayı/vereceğin villayı/ona verdiğin payeyi dün yaptığı gibi yarın da terör eylemlerinin planlanmasında kullanırsa!

Sen de biliyorsun ya! Suç işliyorsun kardeşim. Alenen suç. Benden söylemesi.